Ιστορία Κοινότητας
Αρναδί από το βιβλίο του μ. Ευέλθοντος Χαραλάμπους "Ιερών και Οσίων Νόστος".
Συνεχίζοντας την πορεία μας, μετά το Σπαθαρικό συναντούμε το χωριό Αρναδί. Πρόκειται για ένα γραφικό, μικρό χωριό, που το κατοικούσαν Έλληνες και Τούρκοι, γύρω στους 400 συνολικά....... Σήμερα οι Τούρκοι έχουν αλλάξει το όνομα του χωριού. Το έχουν μετονομάσει Kuzucuk.
Η κεντρική εκκλησία του χωριού είναι αφιερωμένη στους Αγίους Ανδρόνικο και Αθανασία, τους πονεμένους αυτούς Αγίους που με ιώβειο υπομονή αντιμετώπισαν το θάνατο και των δυο παιδιών τους. Τιμούμε τη μνήμη τους στις 9 Οκτωβρίου.
Οι ευλογημένοι αυτοί σύζυγοι Ανδρόνικος και Αθανασία κατάγονταν από την ξακουστή πόλη της Αντιόχειας. Ο Άγιος Ανδρόνικος επαγγελλόταν τον αργυροπράτη. Με το επάγγελμα αυτό το ανδρόγυνο απέκτησε πολύ πλούτο, πράγμα που δεν στάθηκε εμπόδιο στη χριστιανική τους ζωή και την άσκηση της φιλανθρωπίας.
Από το γάμο τους απέκτησαν δυο παιδιά, γιο και κόρη, τα οποία όταν έφτασαν σε ηλικία δώδεκα χρόνων πέθαναν. Ο Ανδρόνικος, όπως τον δίκαιο Ιώβ, υπέμεινε με καρτερία το πένθος. Η Αθανασία όμως ήταν απαρηγόρητη.
Σύντομα όμως το πένθος μετατράπηκε σε χαρά και η χαρά σε δόξα του Θεού, γιατί όπως έκλαιγε και αρνιόταν να εγκαταλείψει τον τάφο των παιδιών της, πληροφορήθηκε ότι την ημέρα της κρίσεως τα παιδιά της θα απαιτήσουν από τον Θεό και θα λάβουν τα επουράνια αγαθά, αφού στερήθηκαν τα επίγεια.
Ξαλαφρωμένη τότε η Αγία και ο άνδρας της πήγαν στους Αγίους Τόπους όπου έγιναν μοναχοί (σε διαφορετικά, εννοείται, μοναστήρια). Μετά από δώδεκα έτη ο μοναχός Ανδρόνικος σε ένα προσκυνηματικό ταξίδι στα Ιεροσόλυμα ξανασυναντιέται με την Αθανασία, η οποία κι αυτή πήγαινε για το ίδιο προσκύνημα. Ο Ανδρόνικος δεν αναγνώρισε την Αθανασία, αφού αυτή για λόγους ασφαλείας ήταν ντυμένη με ανδρικά ενδύματα. Έβλεπε μπροστά του ένα μαραμένο από την άσκηση μοναχό, που σε τίποτα δεν του θύμιζε τη γυναίκα του. H Αθανασία όμως από την πρώτη στιγμή αναγνώρισε τον άνδρα της, αλλά δεν του αποκαλύφθηκε. Αφού οι δυο μοναχοί αλληλοασπάσθηκαν, συνέχισαν μαζί τον δρόμο τους για την αγία γη.
Μετά το προσκύνημα και με τις ευλογίες ενός αγίου Γέροντος, του Δανιήλ, έμεναν μαζί στο ίδιο κελί. Κάποια μέρα ο μοναχός Αθανάσιος ασθένησε και πέθανε. Τότε για πρώτη φορά ο Ανδρόνικος πληροφορήθηκε ότι ο μοναχός Αθανάσιος ήταν η αγαπημένη του σύζυγος. Αφού πέρασαν λίγες μέρες, μετά από σύντομη ασθένεια κοιμήθηκε και ο Άγιος Ανδρόνικος. Τα λείψανα του αγίου ζεύγους τάφηκαν μαζί.
Η εκκλησία των Αγίων αυτών, η οποία ανάγεται στην περίοδο της Τουρκοκρατίας, είναι μονόκλιτη βασιλική με σαμαρωτή σκεπή, καλυμμένη με κουρασάνι, με στεγασμένο ηλιακό "εξωνάρθηκα" στη δυτική πλευρά. Δυστυχώς βρίσκεται σε κακά χάλια. Αφαιρέθηκε η καμπάνα από το καμπαναριό που βρίσκεται στη νοτιοδυτική γωνιά της εκκλησίας, κλάπηκε το τέμπλο, κλάπηκαν οι εικόνες, χαλάστηκε η Αγία Τράπεζα, εξαφανίστηκαν τα πάντα από το εσωτερικό της κάποτε ωραίας εκκλησίας. Επειδή το χωριό ήταν μικτό κι έτσι υπήρχε τζαμί στο Αρναδί, η εκκλησία, μετά την κακοποίηση που υπέστη από τους βανδάλους, χρησιμοποιείται σαν αποθήκη. Για τον ίδιο λόγο ποτέ δεν έτυχε και της πιο στοιχειώδους συντήρησης από τους κατακτητές.
Στον περίβολο της εκκλησίας βρίσκεται το κοιμητήριο της κοινότητας. Ακόμη και τους τάφους των νεκρών δεν έχουν σεβαστεί οι βάρβαροι κατακτητές. Οι τάφοι έχουν συλυθεί, οι σταυροί και τα μνημεία έχουν κακοποιηθεί... ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.
Ένα άλλο υπέροχο εκκλησιαστικό συγκρότημα πολυ κοντά στο Αρναδί, αλλά ανήκε στο Σπαθαρικό, κτισμένο σε μια δασώδη, παραδεισένια περιοχή, αφιερωμένο στον Μεγαλομάρτυρα Άγιο Γεώργιο, είναι το Παραδείσιν.
Εδώ κατέφευγαν οι κάτοικοι όλων των γύρω χωριών, κάθε φορά που ένα βασανιστικό πρόβλημα τους ταλάνιζε. Σε καιρούς ανομβρίας ή άλλης θεομηνίας που έπλητταν την περιοχή, όλοι οι κάτοικοι του Σπαθαρικού, του Αρναδιού και του Αγίου Γεωργίου κατέφευγαν στο Παραδείσι. Τελούσαν τη θεία Λειτουργία, έζωναν με νήμα την εκκλησία, έκαμναν παρακλήσεις και λιτανείες, παρακαλώντας τον Θεό και τον θαυματουργό Άγιο Γεώργιο να τους βοηθήσουν.
Βρίσκεται στα νότια του Αρναδιού, στον δρόμο που οδηγεί στο χωριό Άγιος Σέργιος. Δυστυχώς και το Παραδείσιν έχει λεηλατηθεί βάναυσα και αποτρόπαια. Έχουν κλαπεί πόρτες και παράθυρα, ούτε ίχνος από τους σκάμνους, το εικονοστάσι και τις εικόνες δεν έμεινε στον τόπο του, κλάπηκε όλος ο εξοπλισμός και ο διάκοσμος του ξωκλησιού. Μετέτρεψαν σε κόλαση το Παραδείσιν οι ασεβείς. Η αγία τράπεζα, όπως και όλων των εκκλησιών στα κατεχόμενα, έχει εξαφανιστεί από τη θέση της. Η εκκλησία χρησιμοποιήθηκε για χρόνια από τους κατακτητές σαν μάντρα προβάτων. Η οροφή του ηλιακού έχει πέσει, ενώ η εκκλησία έχει πάθει ανεπανόρθωτες φθορές.
Για τελευταία φορά λειτουργήθηκε το Παραδείσιν στις 23 Απριλίου 1974, ημέρα μνήμης του Αγίου Γεωργίου.
Αναχωρώντας από το Αρναδί για τον Άγιο Γεώργιο, το τελευταίο κτήριο που συναντάς στο αριστερό σου χέρι είναι το ξωκλήσι της Παναγίας. Όπως όλοι οι χριστιανοί, έτσι και οι Αρναδιώτες, έτρεφαν ιδιαίτερη ευλάβεια και σεβασμό προς την Παναγία. Γι' αυτό και έκτισαν προς τιμήν της την εκκλησία αυτή.
Η εκκλησία κτίστηκε ύστερα από ένα θεσπέσιο όραμα. Για πολλές νύχτες έμφοβοι κάποιοι άνθρωποι του Αρναδιού έβλεπαν ένα υπέρλαμπρο φως να ξεκινά από το χώρο τούτο και να ανεβαίνει στον ουρανό. Κάποτε κάποιοι ξεθάρρεψαν και πήγαν και σημάδεψαν το σημείο απ' όπου ξεκινούσε το φως. Όταν τις επόμενες μέρες έσκαψαν στο μέρος εκείνο, βρήκαν σε βάθος λίγων ποδών μια εικόνα της Παναγίας που έλαμπε. Νόμιζε κανείς πως μόλις ιστορήθηκε από κάποιο αγιογράφο. Επάνω της υπήρχε η επιγραφή "Χρυσορροΐτισσα".
Ιερή συγκίνηση κατέλαβε τότε τους κατοίκους. Έφτιαξαν αμέσως μια πρόχειρη κατασκευή, εναπόθεσαν εκεί το εικόνισμα και διατηρούσαν πάντοτε αναμμένο το καντήλι της Παναγίας.
Πέρασαν χρόνια. Ήρθε η εποχή του απελευθερωτικού αγώνα του 1955-59. Θέλοντας οι κάτοικοι να ευχαριστήσουν την Παναγία για τη βοήθειά της στον αγώνα εκείνο, στη θέση της πρώτης πρόχειρης κατασκευής ανήγειραν εκκλησία προς τιμήν της Παναγίας. Η εκκλησία είναι αφιερωμένη στο Γενέσιον της Θεοτόκου και πανηγύριζε στις 8 Σεπτεμβρίου. Όμως λόγω της πολλής τους ευλάβειας προς τη Θεοτόκο και την εκκλησία της αυτή, εδώ τελούσαν οι Αρναδιώτες όλες τις θεομητορικές εορτές. Τελευταία φορά τελέστηκε η θεία Λειτουργία από τον ιερέα του χωριού Παπαγεώργιο Παπαχαραλάμπους στις 2 Φεβρουαρίου 1974.
Η Θεοτόκος ήταν κόρη του Ιωακείμ και της Άννας, που καταγόταν από το βασιλικό γένος του Δαυίδ. Επειδή ο Ιωακείμ και η Άννα ήταν άτεκνοι, αφού η Άννα ήταν στείρα, παρακαλούσαν για πολλά χρόνια τον Θεό να τους χαρίσει ένα παιδί, με την υπόσχεση ότι το παιδί που θα γεννηθεί θα το αφιερώσουν σ' Αυτόν.
Πρέπει να σημειωθεί ότι η ατεκνία την εποχή εκείνη ήταν ντροπή-κατάρα για ένα ανδρόγυνο και όλοι περιφρονούσαν τους άτεκνους μέσα στην κοινωνία. Ακόμα και οι ιερείς δεν δέχονταν τα δώρα που πρόσφεραν στον ναό του Θεού, λόγω της ατεκνίας τους. Εξ αιτίας αυτού η Άννα κλείστηκε μέσα στον κήπο τους και ο Ιωακείμ ανέβηκε στο βουνό και εκεί ξεχωριστά ο καθένας με δάκρυα παρακαλούσαν τον Θεό να τους χαρίσει ένα παιδί και να λύσει την ατεκνία τους. Και ο Θεός τους προμήνυσε με τον αρχάγγελο Γαβριήλ ότι θα συλλάβει η πρώην άγονος και στείρα Άννα και θα γεννήσει παιδί άγιο.
Πράγματι η Άννα συνέλαβε και γέννησε τη Βασίλισσα του κόσμου. Η Εκκλησία μας γιορτάζει το γεγονός αυτό της Γέννησης της Παναγίας στις 8 Σεπτεμβρίου.
Δυστυχώς και η εκκλησία αυτή έχει λεηλατηθεί και κακοποιηθεί από τους εισβολείς βάναυσα. Αφαιρέθηκαν και κλάπηκαν τα πάντα από το εσωτερικό της εκκλησίας. Το μόνο που απέμεινε είναι ο σκελετός του εικονοστασίου. Το ίδιο το εικονοστάσι και οι εικόνες αφαιρέθηκαν.
Σήμερα η εκκλησία αυτή της Παναγίας χρησιμοποιείται σαν γεωργική αποθήκη από κάποια οικογένεια Τούρκων. Άχυρα, κόπρια, λάστιχα ποτίσματος και διάφορα άλλα αντικείμενα βρίσκονται πεταμένα εδώ κι εκεί μέσα στην εκκλησία, ενώ κάποια σκυλιά εκτελούν χρέη φύλακα...
Μετά τη συνταξιοδότηση του ΠαπαΧαράλαμπου, τελευταίος ιερέας του Αρναδιού εχρημάτισε ο Οικονόμος Γεώργιος ΠαπαΧαραλάμπους. Το μαύρο καλοκαίρι του 1974 πήραν και οι δύο το δρόμο της προσφυγιάς. Ο ΠαπαΧαράλαμπος το 1984 άφησε την τελειυταία του πνοή μακριά από το αγαπημένο του Αρναδί. Ο ΠαπαΓεώργιος, ο οποίος χειροτονήθηκε διάκονος το 1967 και πρεσβύτερος το 1968, υπηρετεί την Αγία Βαρβάρα στο Καϊμακλί.
εκλογές 2011 κοινοτάρχης και ψήφοι
| ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ Α. ΓΕΩΡΓΙΟΣ | 109 | ΑΡΝΑΔΙ | ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΣ |
Ταχυδρομικός κώδικας Αρναδιού 5724